اثر کفی طبی قوس دار به همراه گوه خارجی بر گشتاور نزدیک کنندگی بخش داخلی زانوی بیماران مبتلا به استئوآرتریت

هدف: استئوآرتریت زانو شایع است و سالیانه تعداد زیادی از افراد را مبتلا می‌سازد. درمان استئوآرتریت زانو به دو شیوه درمان جراحی و غیر جراحی است. استفاده از زانو بند و کفی‌های طبی در درمان غیر جراحی رایج است. هدف تحقیق حاضر ارزیابی تأثیر یک مدل کفی طبی قوس دار همراه با گوه خارجی بر متغیرهای کینتیکی و کینماتیکی مفصل زانو حین راه رفتن بود. روش بررسی: تعداد 10 آزمودنی با استئوآرتریت بخش داخلی زانو به صورت نمونه‌گیری غیر احتمالی در دسترس با دامنه سن 30 تا 60 سال، میانگین قد14/20±176/10 سانتیمتر و میانگین وزن6/3±75/5 کیلوگرم در این تحقیق نیمه تجربی شرکت کردند. جهت اندازه‌گیری متغیرهای کینتیکی و کینماتیکی راه رفتن از یک صفحه‌ی نیروی Kistler و 7 دوربین آنالیز حرکت پرسرعت با فرکانس نمونه‌برداری 100 هرتز استفاده شد. کلیه متغیرها حین راه رفتن در دو حالت با کفی قوس دار همراه با گوه خارجی و با پای برهنه ثبت گردید. یافته‌ها: میانگین سرعت راه رفتن با کفی طبی3/10±63/10 میلیمتر بر ثانیه بود که هیچگونه تفاوت معنی‌داری با راه رفتن با پای برهنه نداشت (0/42=p). حداکثر قله اول نیروی عمودی عکس‌العمل سطح وارد شده به مفصل زانو 0/55N/BW به طور قابل توجهی حین استفاده از کفی افزایش پیدا کرد (0/03=p). گشتاور نزدیک‌کنندگی(adductory) وارد شده به مفصل زانو حین راه رفتن با کفی 0/05± 0/45 نیوتن‌متر بدست آمد که به طور معنی‌داری کمتر از راه رفتن بدون کفی بود (p>0/01). نتیجه‌گیری: کفی قوس‌دار همراه با گوه خارجی، گشتاور نزدیک‌کنندگی وارده به مفصل زانو را کاهش داد. کاهش گشتاور نزدیک‌کنندگی با کاهش نیروهای اعمال شده به بخش داخلی مفصل زانو همراه است. بنابراین می‌توان گفت استفاده از کفی قوس‌دار، به خاطر کاهش گشتاور نزدیک‌کنندگی، به کاهش درد و تسهیل راه رفتن بیماران مبتلا به استئوآرتریت می‌انجامد. پیشنهاد می‌شود متخصصان توانبخشی کفی حاضر را جهت کاهش درد زانو به بیماران مبتلا به استئوآرتریت تجویز کنند.